Oku Gez Tanış ve Daha İyi Hisset yazısına yapılan yorumlar

Yazar: Muhammet Sadık Kütük

Muhammet Sadık Kütük — Tue, 12 May 2020 02:35:58 +0000

Merhaba,Ben Muhammet Sadık Kütük Paylaşımlarınızı Takip Ediyorum Yaşım Belki Takipçilerinize Göre Küçük 14 Yaşındayım 8. Sınıf Öğrencisiyim Bu Şekilde Kişisel Gelişim Paylaşımlarını İzlemek İçin Yaşımın Küçük Olduğu Doğru Mudur?

Yazar: AREN

AREN — Fri, 29 Nov 2019 22:30:30 +0000

admin yorumuna yanıt olarak. Ne kadar denesemde bi türlü utangaçlığımı yenemiyorum ve hiç arkadaş edinemiyorum

Yazar: Umut Türkmen

Umut Türkmen — Mon, 07 Oct 2019 17:34:59 +0000

Aysegul yorumuna yanıt olarak. Merhaba adım Umut yaşım 18 ve açıktan okuyorum. Görüyorum ki herkes içindekileri dökmüş ve neredeyse hepinizle aynı durumda olduğum için motive oldum. Ama siz bu yorumları 2017'de yapmışsınız. Evde hep yalnızım 1 tane arkadaşım var o da okulu olduğu için benimle hafta sonu takılabiliyor. Bazen bi anda üzgün bazen de mutlu oluyorum ama bunlar olurken yanımda kimse yok e tabi dışarıda çıkmaya değer bişi olmayınca içime kapanıyorum. Ama yarın bilgisayar destekli muhasebe kursuna başlıycam ordaki herkesten utanıcam biliyorum ama artık kariyerimi elime almanın vakti geldi. Umarım hepiniz hayatınızi kurtarmış ve yeni dostlar elde etmiştirsiniz hepimizin mutlu bi hayata sahip olması dileğiyle (iletişime geçip sohbet etmek, buluşp kitap okuyup kahve içmek isteyen dostlarım instagram adresim : umut.trkmn35) teşekkürler

Yazar: Merve

Merve — Sun, 03 Mar 2019 12:22:18 +0000

Hocam benim sesim çıkmıyor. İnsanların yanında sesim titriyor. Ailemle dahi konuşamıyorum. Sürekli ağlayasım geliyor

Yazar: gözde

gözde — Mon, 11 Feb 2019 07:41:18 +0000

Beyhan hocam merhaba benim bir türlü içinden çıkamadığım bir sorunum ne yaparsam yapıyım sadece günün 1 saati iyi hissediyorum sonrası yok defalarca gün içinde videolarınızı izliyorum ama gel gelelim işin içinden çıkamıyorum daha doktora da gittim sadece ilaç verdi ama ilaçlarlada işe konsantre olamadım beynim sürekli düşünceli hiç rahat değilim huzurlu olamıyorum sürekli mükemmeliyetçi davranıyorum hep daha fazlasını istiyorum beklentilerim çok yüksek olduğu içinde olmayınca kendi kendime hayal kırıklığı yaşıyorum hoş hayallerim olsun diye bir şey de yapmıyorum çünkü olmayacağını biliyorum kendimi değersiz aşağılık sevilmeyen yalnız hissediyorum sanki öyle bir boşluk var ki içimde sürekli bir şeyler arıyorum ne aradığımı kendimde bilmiyorum sanki kendimi arıyor ama bir türlü bulamıyorum ben neyim kimim ne istiyorum sürekli bunları arıyorum içimde ki boşluğa dur diyebilmeyi kendimi olduğum gibi ben olduğum gibi kabul etmek istiyorum aşağılık duygusu değersizlik sevilmemek yalnızlık duygusundan kurtulmak istiyorum sanki çok iyi başarılır kariyer sahibi güçlü bir insan olursam herkes tarafından kabul görür sevilirim diye düşünüyorum ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum hırslarım beni tüketiyor ama..

Yazar: Yusuf

Yusuf — Sat, 10 Nov 2018 20:19:42 +0000

Merhaba hocam. Merhaba arkadaşlar. Ben Düşler Akademisin de bir süre Tiyatro eğitmi aldım. Bir kaç kere sahneye çıktım. 2015 yılında Düşler Akademisi Kaş’a turneye gittik, orada da bir oyun oynadık. Sonra benim artık burada gönüllü olmam gerektiğin düşündüm. 2017 ve 2018 yıllarında gönüllü olarak Düşler akademisi kaş’da bulundum. İlk gönüllü olarak gittiğim de 2 gün kadar acemilik çektim. Sonra orada ki arkadaşların arasına dahil oldum 2016 yılında 1 hafta orada kaldım. Genelde mutfak görevlisi oldum. Çinli bir kız ile tanıştım adı Syhiu. 2 senedir hala görüşemesek bile telefondan konuşuruz. Sonra ki dönem, yani geçtğimiz yaz yine oradaydım. Bu sefer daha uzun kaldım. 1 ay, Geçirdiğim bir ay o kadar keyifli geçti ki, kafamda ki bütün sıkıntıları hemen hemen unuttum. Bu sefer daha çok arkadaş tanıdım. daha çok kişi ile muhabbetim oldu. Hatta zamanın da aldığım Tiyatro derslerinden bir atölye çalışması yaptırdım. Banu abla ile beraber. Banu abla benim Tiyatro hocam sayılır. Her neyse.. Olur ya hane böyle kötü tanışma süreçleri.. Bu süreç benim de başıma geldi. Ama bire bir konuşma tekliflerime yanıtsız kalmayan arkadaşlar ile sıcak ve samimi sohbetlerim oldu. Aramızı bir şekilde düzelttik. Kübra, Aylin, Gizem, Cemal, Ege,Enise, Dila, Hacer, Serra, Özge, Emre, Burak, Dima, Canan, bir çok kişi ile tanışma fırsatım oldu. İstanbul’a dönünce görüştüklerim oldu. Dima Rusya’ya gitmeden önce İstanbul’a uğradı onunla da vedalaşma fırsatımız oldu. Canan da Almanya’ya dönmeden onunla da vedalaşma fırsatım oldu. Ama en unutamadığım anılar arasın da, Muğla’dan gelen bir doktor ile tam tamına 2.5 saat kadar sohbet ettik. Ve hiç tanımamama rağmen.. Sonra ofis görevi aldığım zaman aynı şekilde Hacer ile saatlerce kitaplar’dan bahsettik. Hayallerimizden, gelecekte neler istediğimizi konuştuk. Benle bereber gelen arkadaşım Haydar benden önce istanbul’a dönmüştü. Akşamları onu arayıp neler yaptığım hakkında konuşuyorduk. 2-3 saat kadar konuştuğumu söyleyince.. Hiç tanımadığın insan ile ne konuştun o kadar diye söylemişti. Cevap veremedim konuştum işte dedim bir şeyler. Laf lafı açtı. Sonra Tedx konuşması için sürekli toplantılar gerçekleştirdik. Beni yine mutfağa almışlardı. Tedx konuşması da güzel geçti finali çok güzel yaptık. Çok şükür kimse ile kötü ayrılmadım. Bir daha fırsat bulursam yine giderim. Hane derler ya. Tadı damağımda kaldı diye. Aynen öyle oldu banada..1 ay tatil köyüne gitsem bu kadar keyif alabileceğimi sanmıyorum.

Yazar: elif

elif — Wed, 19 Sep 2018 22:17:44 +0000

Üniversiteye yeni baslayacagim ama bazi sorunlarim nedeniyle pek mutlu olamadim. sosyal fobim ve insanlarla tanisma sorunum var . uzun sureli iliskiler kuramiyorum insanlarin beni ilk bakista kaba tabiriiyle ezik gormesinden korkuyorum. en buyuk yaptigim hata kendimi gizlemek ve onyargilarimi kiramiyorum. ve en onemlisi de bir zamamlar cok insanla hemen samimi oldugum icin kotu zamanlar gecirdim. insanlara ya soguk yaklasiyorum yada hemen samimi oluyorum. Orta yolu bulamiyorum. Belki bu proje bana cok sey katar. Denemeye calisacagim.

Yazar: Beyhan Budak

Beyhan Budak — Fri, 18 May 2018 15:17:02 +0000

Ahmed Çiftçi yorumuna yanıt olarak. Bu projenin 3 bileşeni var; okumak, gezmek ve tanışmak. Bunların 3'ü için de para birinci öncelik değil. Aslında ben sizin yaklaşımınızı gelişimin önündeki en büyük engel olarak görüyorum. "İnsanlar aç, sen nelerle uğraşıyorsunun" başka bir versiyonu. Şimdi bir problemin varlığı başka bir problemin varlığını yok saymamıza neden değil ilk olarak bunu anlamak gerekiyor. Tek amacı karnını doyurmak olursa o insanın, o insan gelişemez, gelişemezse yeni fırsatlar yaratamaz ve bu döngü kendi içine doğru gider de gider. Yıllardır her gelir seviyesinden binlerce insanla karşılaştım ve şunu net olarak söyleyebilirim: İnsanlar iyi ya da kötü, bir şekilde karınlarını doyuruyorlar. Ama zihni aç olup da bunun farkında bile olmayan o kadar çok insan var ki! Yanlış anlamınızı istemem ama Alfred Adler'in bir tespiti var: Birileri sürekli dünyada acı var deyip, hiçbir şey yapmıyorsa, o insan derin bir aşağılık kompleksi içerisindedir. Sevgiler.

Yazar: Ahmed Çiftçi

Ahmed Çiftçi — Thu, 10 May 2018 17:33:22 +0000

Merhaba hocam. Sizinle yeni tanışıp takip ediyorum gayet cana yakın bir üslupla insanın içinde olması gereken konuları değiniyorsunuz bu yüzden sizi öncellikle tebrik ediyorum. Benim size sorum olacak;
Sadece karın doymasi için ekmeğe verilecek parası olmayan bir sürü insanın bu ülkede yaşayan bireylerden nasıl bu projeye dahil olmasını bekliyorsunuz, bu bile insanın içine kapanık ve yanlız olmasına sebebiyet vermiş olmuyor mu?
Yanlış anlamayın lütfen, projeniz gerçekten çok iyi fakat benim aklımda takılan tek şey bu oldu. Teşekkür ederim.